Sebastian en Truus: stadsgezicht van Middelburg

“Wat een leuk vrouwtje”, dacht Sebastian den Herder. Hij zag Truus van het Hoge ruim zeven jaar geleden voor het eerst voorbij zijn winkel in Middelburg wandelen. Inmiddels zijn de twee onafscheidelijk en delen ze hun liefde voor vintage kleding en topstukken van designers. Truus staat regelmatig model voor items uit zijn winkel. Sebastian: “Het begon als een grapje, die foto’s op social media, maar we krijgen er zoveel leuke reacties op! ‘Zo wil ik ook oud worden’, wordt er dan gestuurd.”

Klant van het eerste uur

“Ja, Truus is klant van het eerste uur. De winkel was amper geopend, of ze haalde gelijk alle mooie dingen weg.” Eigenaar Sebastian schenkt ondertussen een wijntje in. “Voordat we elkaar kenden droeg ze al de leukste kleren. Veel vintage couture en ze had potverdorie jaren negentig Moschino.” Momenteel draagt ze meer jaren zestig couture, Engelse stijl. Truus: “Ik hou van dat soort kleding. De jurk die ik nu aan heb was eerst van m’n dochter, weet u.” En grinnikend: “Die Victoriaanse kraag verbergt de rimpeltjes.” Het meeste van haar kleding komt bij Sebastian vandaan. Voordat hij zijn winkel in Middelburg startte heeft Truus een keer een grote slag geslagen. “Er stopte een zaak op de Dam, gespecialiseerd in bruidsmode. Ik heb maar een klein maatje, dus veel was over. Daar heb ik al mijn jaren tachtig bruidsjurken vandaan gehaald.”

Project Catwalk

Sebastian komt oorspronkelijk uit Serooskerke, maar woonde en werkte lange tijd in Rotterdam. “Ik studeerde daar modestyling, heb er zeven jaar lang een vintagewinkel gehad en was freelance stylist. Dat was echt een leerproject. Overdag de winkel draaien en dan ‘s avonds achter de naaimachine. Het was hard werken.” Veel mensen kennen Sebastian uit die tijd, toen hij ook meedeed aan seizoen twee van Project Catwalk. Een Nederlands televisieprogramma waarbij een groep streed om de titel ‘Dé nieuwe ontwerper van Nederland’ en een behoorlijke geldprijs om een eigen kledinglijn op te zetten. Sebastian: “Achteraf gezien was ik er niet klaar voor. De andere deelnemers waren vier jaar lang gedrild op een modeacademie. Ik niet. Wel was het een goede ervaring. Ik had mezelf niet echt hoog op en kreeg daar de bevestiging dat wat ik maakte wél goed was.”

“Overdag de winkel draaien en dan ‘s avonds achter de naaimachine. Het was hard werken.”

Controlefreak

Zelf ontwerpen doet Sebastian nu een stuk minder. “In de eerste jaren hier in Middelburg maakte ik twee collecties per jaar. Nu heb ik er zo de wind onder, dat ik er echt geen tijd meer voor heb.” De controlefreak in hem pakt toch af en toe naald en draad op. “Soms denk ik ‘dat had ik anders gedaan’ als ik iets terugkrijg van een coupeur. Het gebeurt ook dat ik kleding op de post wil doen, maar zie dat er iets los zit. Die rits moet er dan echt weer goed in hoor. En hup, daar ga ik weer.” Op de achtergrond rommelt Truus in de rekken. “Ik heb iets zien hangen wat ik graag wil hebben. Iets met heel veel pailletten. Daar heb ik al op zitten loeren. Je kan het beter nu maar aandoen dan in de kist. Maar ik ga voorlopig de pijp nog niet uit hoor.”

Biefstuk met botersla

“Kom maar binnen! Koop de rekken maar leeg!” Truus kletst gezellig met een klant die binnenloopt en schuift daarna weer aan voor haar wijntje: “Ik ben 84 jaar, echt waar, maar nog een heel ondeugend vrouwtje.” Ze omringt zich graag met jonge mensen. “Ik vind dat we het leuk moeten houden. Oudere mensen lopen vaak te zeuren over allerlei ziektes die ze hebben. Zo zit ik niet in elkaar. We mankeren allemaal iets, maar laten we het over positieve dingen hebben.” Sebastian: “Truus neemt ook iedereen mee naar huis. Laatst was ik éven bij haar buurten.” Hij legt de nadruk op ‘even’. “En dan wordt er gelijk een stukje biefstuk met botersla voorgeschoteld.” Truus grinnikt: “Ja, ik verwen de mensen graag. En er is altijd koffie, thee, wijn of bier in huis.”

Middelburg

Truus vertelt over haar tijd vóór Middelburg. “Met de boot lagen we in Amsterdam, maar voeren daarvoor heel Nederland door.” Ze schaterlacht: “Ik heb wel zes kinderen en ze zijn overal geboren!” Het is een echte stadse dame. “Toen we naar een huis zochten kwamen we eerst in Kamperland en daarna in Middelburg terecht. Mijn man wilde bij het water wonen, ik in de stad. Kamperland paste natuurlijk helemaal niet bij mij. Gelukkig woon ik alweer twintig jaar in Middelburg.” In de stad staat ze bekend om haar kleurige en bijzondere verschijning. Dat is lang anders geweest. Truus: “Op de boot was het hard werken. Daar droeg ik broeken. Nu kijkt iedereen naar me. Ik voel me eindelijk een filmster!” Ook was haar kleine maatje vaak een mikpunt voor anderen. Truus: “Ze vonden me te klein, ik mocht me niet showen. Nou, die dames zitten nu treurig in een rolstoel. Dit is mijn tijd! Deze zogenaamde lilliputter loopt ze trots voorbij!” Op straat wordt regelmatig gevraagd of wat ze draagt van Sebastian komt. Truus: “Dan knik ik altijd.” Lachend: “Ja, ik lieg weleens, maar dan zoeken ze maar wat anders uit in zijn winkel. Laat mij maar zorgen voor de klanten.”

“Ik ken van al mijn klanten hun tailles en ik ben altijd eerlijk.”

Kledingstukken zijn kunstwerken

Sebastian: “Ik ken van al mijn klanten hun tailles en ik ben altijd eerlijk. Als je uit de paskamer loopt en je krijgt geen respons van me, dan weet je eigenlijk al genoeg.” Sebastian heeft een scherp oog – op meerdere vlakken. Zijn inkopen doet hij op uiteenlopende plekken. Vaak is het bij dames thuis. “Soms hangen er nog labels aan de kledingstukken. Ze kopen om het kopen. Heel dubbel vind ik dat. Natuurlijk is het geweldig voor mij, want het is in mint condition! Zo kan ik het perfect verkopen. Aan de andere kant is het zonde dat de mevrouw er niet in heeft geschitterd. En inderdaad, inkopen doen is een investering. Ga ik lekker uit eten of koop ik die jurk? Nou, ik koop altijd de jurk. In het begin wilde ik alleen maar zo oud mogelijke vintage couture inkopen, maar dat is niet realistisch. Het is kleding dat niet een tweede keer gemaakt wordt en prijzig. Zie je die blauwe set daar hangen? Dat heeft Hank Heijn van Albert Heijn in opdracht laten maken. Ik zie dit soort kledingstukken als kunstwerken. Daar moet je niks aan willen veranderen. Het hangt hier op de juiste persoon te wachten.” Op straat, voor zijn winkel, maakt Sebastian nog een paar foto’s van Truus voor op Instagram. Voorbijgangers worden aangesproken en betrokken. Sebastian en Truus: onmisbaar stadsgezicht van Middelburg