In 2010 liet Kim, één van de Zeeuwse zusjes, een grote driemaster in Delfsblauw op haar bovenbeen tatoeëren. De toon was gezet. Al snel volgden een kompas met daarin ‘Luctor et Emergo’, Zeeuwse knoopjes, het wapen van de provincie en een Zeeuws meisje. Voor Groôs ging ze samen met Mel op zoek naar andere Zeeuwen met soortgelijke trotse prenten. Op een aantal oproepjes op social media reageerden vooral Zuid-Bevelanders. Bekijk hier de fotoreportage en lees de verhalen van Jordy, Febe, Onne, Gijs, Hilde, Jaimi, Hans en Esther.
De kaart van Zeeland voor Onne uit Goes
“Sailor Marc, een Portugese vriend van me, heeft de tattoo gezet. Hij heeft zich goed ingelezen in de kaart. De rode puntjes staan voor de steden, al zie je die bijna niet meer.” We kijken naar de linkerhand van Onne van Dixhoorn met daarop de Zeeuwse eilanden, ingesloten door een houten roer. Onne: “Dat de tatoeëerder niet Zeeuws was, vond ik niet erg. Dat is juist wel een leuke kwinkslag. Allebei mijn armen hebben een zee-thema. Ik ben ooit begonnen met een zeemeermin, Kraken en een vuurtoren. Deze kaart van Zeeland is toch wel de kroon op het werk! Mijn opa vond het geweldig trouwens.” Onne is een trotse Zeeuw. Hij is geboren in Middelburg, opgegroeid in Goes en heeft via zijn vaders kant Zeeuws-Vlaamse roots. “Ik woon alweer dertien jaar in Rotterdam, maar voel nog steeds die band met Zeeland. Het is heel herkenbaar voor andere Zeeuwen merk ik. Ook maakt het niet uit waar je precies vandaan komt, het gevoel geldt voor de hele provincie. Met mijn vrouw Laura ga ik regelmatig naar Vlissingen. Daar wonen m’n ouders. Gaan we daar lekker naar het strand of in de buurt surfen.”
De mosselman uit Yerseke van Jordy
Hij is geboren en getogen in Yerseke. Toch liet Jordy van Poelje niet in zijn ‘Yese’ maar in Vlissingen deze trots op z’n arm tatoeëren. Jordy: “Dat is alweer een jaar of twee geleden. Bij Cajac Tattoo in Goes maken ze het over een tijdje af. Eerst even sparen hoor. Het is een dure hobby.” Op zijn bovenarm zien we inderdaad de mosselman uit Yerseke. Daarbij een boot, mossel en oester en twee banieren. Jordy: “In de banieren komen mijn geboortedatum en Yerseke te staan. De tattoo beschrijft m’n leven. Ik werk al dik zeven jaar op een oesterboot. Ik heb niet die boot laten tatoeëren hoor. Stel je voor dat ik ooit wegga bij mijn baas en de ‘Yese 47’ staat op m’n arm. Dat staat er je hele leven op. Ik heb daarom voor een oude driemaster gekozen.” Het liefst wil hij allebei zijn armen vol met tattoos, twee sleeves. Jordy: “Het werkt verslavend. M’n handen zou ik niet zo snel doen, maar wie weet, als ik een keer in een gekke bui ben… Het is gelukkig geen taboe meer. Vroeger werd gevraagd wat voor gek ding je op je lijf had. Tegenwoordig heeft denk ik 60% van de mensen een tattoo.”
Geen saai ontwerp voor Hans uit Lewedorp
“Ik word altijd blij als ik de Zeeuwse vlag zie. Al die kleuren. Ik vind dat gewoon zo mooi.” Hans Walhout uit Lewedorp stroopt ondertussen z’n broekspijp omhoog. Op zijn onderbeen in felle kleuren het wapen van Zeeland. Hans: “Ja, Zeeland, hier ben ik geboren en getogen. Ik was het al heel lang van plan, maar hij staat er nog maar vier jaar op. Wilde geen rare draak of spikkeldingen. Het moet betekenis hebben. Niet dat je je afvraagt ‘wat is het nu eigenlijk?’. Eenmaal bij Cajac Tattoo in Goes bleek ik die knul van vroeger te kennen. Jacco en ik komen allebei van Borssele. Niet Jacco, maar Perry heeft de tatoeage gemaakt trouwens.” Als er een wapen van Zuid-Beveland zou zijn, dan zou Hans die ook laten tatoeëren. Die van Borssele was daarentegen geen optie. Op zijn tablet laat hij het zwart-witte wapen zien: “Dat ontwerp is te saai. Dat wilde ik niet.” We vragen hoe zijn omgeving op zijn eerste tattoo reageerde. Hans: “Ik heb veel positieve reacties gehad. M’n kinderen en Monique vonden het eigenlijk niks. Ze maken er soms grapjes over.” Lachend voegt hij daaraan toe: “Die denken vast ‘die gekke oude vent’. Het was een hele zet. Doe ik toch mooi even op m’n vijftigste.”
Een Zeeuwse knop voor Febe uit Goes
Febe, afkomstig uit Goes, liet haar eerste tattoo zetten door Marek bij Fine Line in Middelburg. “Ik heb eerst een vriend, die daar ook tattoos van heeft, gevraagd om tips. Het ontwerp kwam die dag zelf pas. Het idee had ik wel al drie jaar in mijn hoofd, maar waar op mijn lichaam wist ik niet. Toen vond ik een broche voor €1,50 van een Zeeuwse knop op de IJ-hallen in Amsterdam die ik meenam naar Middelburg. Ik wilde hem met zoveel mogelijk details. De tatoeëerder legde hem daarvoor onder het kopieerapparaat. Toen mijn moeder, die ook mee was, zag hoe groot hij werd ging ze snel maar boodschappen doen.” Febe grinnikt: “Ze vond hem wel erg groot. Gelukkig bleven mijn vriendinnen Iris en Marijn bij me, want na een uur tatoeëren begon ik het wel te voelen. Inmiddels wil ik ook nog een tattoo van een bloemetje, maar welke weet ik nog niet.”
Zeeuws wapen van Gijs uit Heinkenszand
Gijs Fortrie is geboren en getogen in Heinkenszand. Over zijn ‘Luctor et Emergo’ tattoo zegt hij: “Dit was de tweede tattoo die Kristel zou zetten. De nieuwe tatoeëerder bij Inkstitution die bij mij om de hoek in Rotterdam werkte.” Omdat Kristel nog niet lang tatoeëerde was het gratis. Gijs: “Voor mij was dit de meest doordachte tattoo. De eerste tattoo op mijn borst heb ik op een impulsief moment op Lowlands laten zetten. Het Zeeuwse wapen wilde ik wel echt hebben, dus daar is langer over nagedacht. Ook heb ik nog een tattoo met de naam van mijn voormalige band.”
Jaimi wordt getatoeëerd door zijn zus
“Ik hou van kleine dingetjes,” zegt Jaimi van Aerde. “Net als vroeger, toen zeelui op reis gingen en onderweg iets lieten zetten. Kleine verhalen. Bij elkaar wordt het op een gegeven moment een geheel.” Grijnzend zegt hij: “Mijn streven is om ook zo’n mannetje van tachtig te worden met verlopen tattoos.” Jaimi trekt voor de foto een voetbalbroekje aan. Op zijn bovenbeen prijkt het wapen van Zeeland. Die is niet bepaald klein. “Het was één van de eerste tatoeages door Neomi, m’n zus. Ze moest nog oefenen en ik wilde graag het wapen van Zeeland. Ze tatoeëert nu zo’n anderhalf jaar in Rotterdam bij The Office Electric Tattooing. Ze heeft er bij mij inmiddels zeven gezet.” De Goesenaar heeft ook in z’n eigen stad twee tattoos laten zetten, maar een zus die tatoeëert is natuurlijk veel makkelijker. Jaimi: “Vaak had ik een idee, dacht ik erover na en kwam er niks van. Nu bel ik Neomi en staat het erop. Ik ben best wel een lul hoor. Als ik iets in m’n hoofd heb, moet het er ook precies zo op. Er is niet veel ruimte voor creativiteit.” Hun moeder heeft onlangs een Zeeuws knoopje laten zetten op haar onderarm. “Het was haar eerste tatoeage, wilde graag iets van Neomi hebben. Onze vader hikt er al een jaar tegenaan, maar weet nu geloof ik wel wat hij wil.” Ook Jaimi heeft weer nieuwe ideeën. Z’n zus krijgt het druk!
Hilde en Bart op date naar de tatoeëerder
“Voor mijn Zeeuwse meisje zijn we naar Han van King of Kings Tattoo in Limburg gereden. Helemaal naar Swalmen.” Hilde Hopmans vertelt over de tattoo op haar bovenarm: “Ik heb lang gezocht naar iemand die het perfect kon doen. Iemand die goed kan tekenen én tatoeëren en mooie kleuren gebruikt. Han is niet de zachtste of de snelste tatoeëerder, je moet er wat voor over hebben. Volgens mij vond hij het echt een toffe opdracht. Het is anders dan wat hij meestal zet. Dat is veel meer old school.” Het gezin van Hilde verhuisde twee jaar geleden vanuit de Randstad naar haar geboorteplaats Goes. Hilde: “Bart heeft eerder in Zeeland gewoond, maar voor mij was het gevoel sterker. Tijdens een wandeling door Goes zagen we dit huis, een oude klompenmakerij. Daar wilde ik zeker voor terug verhuizen!” De twee dochters kijken mee tijdens de photoshoot. Ook zij vinden de tattoo van hun moeder mooi. Hilde blijkt ook nog een Zeeuwse knoop te hebben: “Die is door Robert van Clean Solid Tattoo uit Waalwijk gezet.” Ze grapt: “Onze huistatoeëerder. Daar gaan Bart en ik soms samen een dagje heen. Dan maken we er een date van.”
Esther ging voor bloemen met een Zeeuws element
“Door Hilde (met de tattoo van het Zeeuwse meisje) en Bart kwam ik in 2010 terecht bij tatoeëerder Robert van Clean Solid Tattoo in Waalwijk.” We zitten in de knusse woonkamer van Esther de Bruijn in Leiden. Esther: “Het is fijn als iemand uit je vriendenkring al ervaring heeft met een tatoeëerder. Ik wilde iets met bloemetjes en een Zeeuws element. En dat hij een beetje in het zicht is. Uiteindelijk werd ‘ie daardoor best wel groot. Onder het mom van: ‘Als je het doet, doe het dan ook goed’.” De man van Esther is niet zo van de tattoos, maar vind het kunstwerk op haar been wel heel mooi. En niet alleen hij. Esther: “Ik krijg er veel positieve reacties op. Ik ben blij dat ik iets uit Zeeland bij me draag, omdat ik buiten Zeeland woon. De harde kern van mijn vrienden zijn ook Zeeuwen. Er wonen er een hoop hier in de randstad: van Amsterdam tot Rotterdam.” Lachend voegt ze daar aan toe: “Op een gegeven moment woonde hier zelfs drie Zeeuwen bij me in de straat!” Naast haar dijbeen heeft Esther ook bloemen op haar schouder. “En ik wil in de toekomst graag bloemetjes aan de zijkant van mijn onderbeen. Misschien wel de echte Zeeuwse knoopjes (Astrantia major).”