Verdronken dorpen, een pantograaf, opgezette zeehonden en een enorme landschapstuin. De Zeeuwse zusjes kijken hun ogen uit. Op een zonnige zondagmiddag verkennen ze Terra Maris. Het museum voor natuur en landschap in Oostkapelle.
Land van zee
Aan de rand van natuurgebied De Manteling vind je Terra Maris. Het museum is gevestigd in de voormalige orangerie van Kasteel Westhove. Het kasteel staat er nog altijd trots naast. Terra Maris is een passende naam voor het museum. Het betekent letterlijk ‘land van zee’. Eenmaal binnen staan we voor een groot aquarium. We tellen de kreeften en zeenaalden en denken een hondshaai te zien. Dan valt ons oog op het bord over de vissen. Nog nooit hadden we gehoord van het brakwatergrondeldikkopje. Die moeten we onthouden voor een potje galgje. En wist je dat een zeester zich voortbeweegt door water in zijn armen te pompen? We zien een paar mooie exemplaren in het aquarium, maar ze lijken niet van plan om ook maar een millimeter op te schuiven.
Natte schoenen en braakballen
Het museum neemt je mee op een interessante reis van water naar land. Van vroeger naar nu. We leren hoe Zeeland is ontstaan. Ook tekenen we onze eigen kaart met een pantograaf, net zoals een landmeetkundige dat in de 17e eeuw deed. Verderop lezen we over alle verdronken dorpen in Zeeland en dat zijn er véél. Van Westkerk tot Oud-Rilland. Er sijpelt water over de grote steen waar de dorpen op vermeld staan. Een mooi en statig beeld. Kinderen raken er ook gefascineerd door. Een klein meisje rent langs ons heen richting haar ouders: “Mijn schoenen zijn nat!” Aan het einde van de tentoonstelling worden we verrast met een prachtige kamer vol opgezette dieren en een grote verzameling braakballen en schelpen. We trekken de ene na de andere lade open en wensen dat er geen einde aan komt.
Struinen door de landschapstuin
Vandaag staat ‘Het kruid van de dag’ op de activiteitenkalender van Terra Maris. Helaas is kruidenspecialist Marielja ziek. We struinen daarom zelf door de ‘Hortus Zealandia’. Het is heerlijk buiten. Met een zonnebril op en onze jas open stappen we door de landschapstuin achter het museum. We bekijken het 10 meter hoge mottekasteel. Eén van de oudste kasteelvormen met vanaf het hoogste raam een prachtig uitzicht. Ook hoog op ons lijstje staat de activiteit ‘Op pad met de imker’. Op de website van Terra Maris zagen we namelijk een paar interessante blogs van huisimker Monique. Binnenkort gaan we terug om haar te ontmoeten. Misschien kunnen we dan ook meedoen aan de andere activiteiten zoals het uitpluizen van een uilenbal of mediteren in de tuin
Foto’s Mel van Zweeden