Sterrenchefs van onder meer Inter Scaldes en Pure C lopen met haar weg, ze maakt bijzondere siropen op aanvraag en verzorgt workshops gezond eten voor bijvoorbeeld de Zilte Academie Zeeland. Het bedrijf van Conny Schoenmakers groeide al snel uit haar jasje. Thuis in Burgh-Haamstede werd het naar eigen zeggen “één grote Zeeroop-bende”. Ze verhuisde daarom haar lab precies een jaar geleden naar Zierikzee. Groôs ging op bezoek.
Van Overijssel naar Zeeland
“Ik kom uit het moeras,” grapt Conny. Met een omweg verhuisde ze van de kop van Overijssel naar de kop van Schouwen-Duivenland. “Een deel van mijn familie woonde hier al en sinds 2005 ben ook ik overstag gegaan. Het is niet echt anders dan in Overijssel, denk ik. Het platteland lijkt overal op elkaar. Je moet de mensen gunnen om je beter te leren kennen. Eerst zijn ze wat stug, maar als het eenmaal goed is, dan hoor je erbij.”
Alles moet tiptop zijn
Voordat Conny begon met Zeeroop is ze lang vrachtwagenchauffeur geweest. Conny: “Ik reed horecasupplementen rond, maar na twee heftige ongelukken besloot ik dat het tijd was om iets anders te gaan doen.” Met haar achtergrond in de natuurgeneeskunde en als kruidenliefhebber werd snel duidelijk welke kant het op moest gaan. Conny: “Ik maakte al siropen van vlierbloesem en bedacht dat ik daar best van zou willen leven. Het was van het begin af aan serieus met veel verschillende smaken. Ik ben ook niet meer dat heksje van vroeger. Dat klinkt heel romantisch, maar ik wilde écht een gedegen fundering toen ik startte. Alles moet tiptop zijn. Ik wil het gelijk goed doen.”
Toch een heksensoepje in het lab
We staan in haar lab in Zierikzee. Net buiten het centrum van de stad experimenteert ze erop los. Het ruikt er heerlijk. Conny geeft een rozenknopje aan en legt uit: “Ik werk bijvoorbeeld alleen met de mooie bestoven blaadjes van de roos. Zo leuk als ik zo’n dikke hommel herrie zie maken. Heel schattig, daar kan ik naar blijven kijken.” Verderop tilt ze de deksel van een pan. Daardoor ruikt het zo heerlijk in het lab. Conny: “Dit wordt Nehalennia’s Belofte, die ik heb gemaakt voor de Oosterscheldeweek. In Colijnsplaat zag ik rond de Tempel van Nehalennia allemaal rozenbottels staan. Daar moest ik natuurlijk iets mee doen.” Dit mengsel heeft een naam, maar op bijna alle andere glazen flesjes van Zeeroop staat een nummer. Verder krijg je een hint. Wat er precies aan ingrediënten in zit vind je op de website van Conny. De Zeeroopen koop je onder meer bij Hoogstrate Groente en Fruit in Kloetinge, Ticho Chocolaterie & Patisserie in Yerseke, de biologische winkel Zuidbos in Noordgouwe en Grand Café Helder in Renesse.
“Ik heb veel fantasie en bij een 8-tot-5-baan kan mijn bovenkamer niet lekker draaien. Het moet daar spoken.”
Best wel een milieufreak
“Ik doe alles zelf. Van de website tot de siroop.” In de werkruimte wordt zo min mogelijk gebruik gemaakt van energie. Conny: “Alleen voor de verhitting heb ik het nodig. Het stikt van de mensen op aarde, maar we maken er steeds minder gebruik van.” Met pretoogjes voegt ze toe: “Ik ben best wel een milieufreak.” Vervolgens duikt Conny een kastje in. Glazen maatbekers worden opzijgeschoven. “Ja, het heet hier niet voor niets een lab! Mag ik jullie eens iets laten voelen? Ik maak ook crèmes en zalven. Heel boeiend, maar ik verkoop het niet. Dit blijft wel een fijn hobby’tje hoor.” Jaren terug had Conny als natuurgeneeskundige een praktijk, maar wat ze nu doet vindt ze veel leuker. Conny: “Ik heb veel fantasie en bij een 8-tot-5-baan kan mijn bovenkamer niet lekker draaien. Het moet daar spoken. Daar moet je jezelf echt de ruimte voor geven en daar past niet nog een praktijk bij.”
Een zak vol nostalgie
Boven het lab, in de opslagruimte, zijn de stellingkasten afgeladen met flesjes. Ertussen prijkt een prachtig oud bureautje. “Die was van mijn vader. In de oorlog verstopte hij zich daaronder.” Ernaast staat een grote zak vol gedroogde planten. Conny: “Ik ben best idyllisch opgegroeid. Plat op je buik naar de orchideeën kijken en veel samen met m’n ouders op pad. Hup de kano in en dan met je handen langs de oever door de watermunt. Als ik dat nu ruik, dan word ik zó blij!” Ze wijst naar de grote zak, die ze kreeg van een Zeeuws landgoed. “Een zak vol nostalgie. De gedroogde watermunt hou ik voor mezelf. Het is heerlijk om er thee van te zetten.”
“Over een jaar wil ik een groot stuk land. Het wordt een voedselbos, in balans met de natuur.”
Een eigen voedselbos
“Wildplukken is hartstikke hot, maar er zijn veel te veel mensen om dat te doen.” Conny kijkt er streng bij. “Zo gaat natuurlijk alles op. Voor Zeeroop moet ik het sowieso anders aanpakken. Anders ben je echt aan het jatten, aan het roven. Ik heb daarom twee Zeeroop-tuinen.” In haar moestuin staan verschillende kruiden en duindoorn. Daar komen ook nog groenten bij. Conny: “In het najaar kan ik minder plukken, maar soms komt er iets uit de vriezer. Door het vriesproces kunnen ingrediënten zoeter worden.” En in de toekomst? “Over een jaar wil ik een groot stuk land, een groot stuk natuur. Het wordt een voedselbos, in balans met de natuur. Ik vind het mooi om te kijken naar de wijsheid van vroeger, toen buiten zijn en de natuur inzetten veel gebruikelijker was, en om dat te implementeren in het nu.”
Bijzondere smaakcombinaties
Er gaan verschillende flesjes open. We proeven Zeeropen gemaakt met de pruimen van Kees Hamelink uit Wemeldinge, peren uit een ander deel van Zuid-Beveland en een combinatie van morellen (zure kersen) met basilicum. Conny: “Het komt allemaal uit m’n eigen kop, ik noem ze weleens mijn kindjes. Klinkt heel gek misschien, maar ik ben ook een beetje maf. Dan zeg ik: nou daag, schatjes. Ik hoop dat je iemand blij maakt!”
Foto’s Mel van Zweeden